Jozef Van den Steen (1929-1998) was een begaafd Aalsters kunstschilder. Twee decennia geleden maakte hij voor VTB Aalst (nu Cultuursmakers Aalst) een reeks pentekeningen. Een daarvan is deze interpretatie van het wapenschild van Aalst.
Het officiële wapenschild van Aalst draagt een kroon van goud met dertien parels.
Het embleem van Aalst heeft er niet altijd zo uitgezien. Het zwaard stond er wel al van in het begin op. Het komt al voor op middeleeuwse muntstukken die in Aalst werden geslagen en op het oudst bewaarde stadszegel uit 1237 met een krijger die zijn ene hand op het gevest van zijn zwaard laat rusten en met de andere een banier vasthoudt, waarop een zwaard is afgebeeld met de punt omhoog. Het rechtopstaande zwaard was het symbool van autonome rechtsmacht en van militaire weerbaarheid. Op het einde van de 14de eeuw (1377) echter wordt de krijger aan de rechterzijde plots geflankeerd door een schild met de Vlaamse Leeuw, het zinnebeeld van de graaf van Vlaanderen. Na de dood van burggraaf Dirk van Aelst was het Land van Aalst immers door erfenis overgegaan in de handen van de graaf van Vlaanderen.
Het Land van Aalst behoorde evenwel van oudsher (sedert het verdrag van Verdun, 843) tot het deel van Vlaanderen dat onderworpen was aan het Duitse Keizerrijk. Daarom ook werd dit deel Keizerlijk Vlaanderen genoemd, om het te onderscheiden van Kroon-Vlaanderen, dat een leen was van het Franse Koninkrijk. Deze horigheid aan twee vorsten werd voor het eerst expliciet uitgedrukt door de zilversmid Nicolaas Colijn, die in 1394 twee schildjes, een met de keizerlijke adelaar en een met de leeuw van Vlaanderen, aan de banier toevoegde. Later verdween de krijgsman en bleef alleen de banier over.
Tekst: Geert & Ivo Van Cleemput
©