Alicja Kwade is internationaal bekend om haar sculpturen en installaties die wetenschappelijke en filosofische concepten uitdagen. Ideeën over tijd, toeval en zwaartekracht vertaalt ze naar werken die diezelfde systemen op losse schroeven zetten. Kwade stelt onze waarneming op de proef en ontmantelt de grenzen van onze perceptie. Dat doet ze onder andere door gebruik te maken van spiegeling, herhaling en met de deconstructie van alledaagse objecten en natuurlijke materialen. Zo maakt ze de breuklijn zichtbaar tussen wat we denken te weten en wat zich onttrekt aan ons begrip.

In haar werk kantelt de werkelijkheid. Massieve stenen lijken gewichtloos, spiegels bieden een blik op een parallelle realiteit, tijd verliest zijn richting. Met materialen als metaal, glas, eeuwenoude gesteenten en versteend hout construeert ze omgevingen die tegelijk vertrouwd en bevreemdend zijn. Ruimtes waarin vaste betekenissen verdwijnen en perceptie zelf begint te schuiven. 

Voor Kwade is wetenschap geen sluitend systeem, maar een subjectieve constructie, een tijdelijke poging om orde te brengen in iets dat uiteindelijk onkenbaar blijft. Haar werk maakt voelbaar dat net in het niet-weten de verbeelding begint.

In M toont Alicja Kwade een selectie van sleutelwerken uit haar recente praktijk, aangevuld met nieuwe installaties op maat van het museum.

Alicja Kwade

Alicja Kwade (°1979 in Katowice, Polen) woont en werkt in Berlijn. Ze stelde haar werk eerder tentoon in instellingen zoals het Louisiana Museum in Humlebæk, Whitechapel Gallery in Londen, MIT List Visual Arts Center in Cambridge (VS), Hamburger Bahnhof - Nationalgalerie der Gegenwart in Berlijn, Espoo Museum of Modern Art en Haus Konstruktiv in Zürich. 

Kwade kreeg internationale erkenning voor haar deelname aan de 57ste Biënnale van Venetië in 2017. Een andere tijdelijke installatie die veel aandacht kreeg, is degene die ze in 2019 maakte speciaal voor het dak van het Metropolitan Museum of Art in New York. 

Kwades werken maken deel uit van talrijke openbare collecties, zoals die van Centre Pompidou in Parijs, Hirshhorn Museum in Washington, LACMA – Los Angeles County Museum of Art,  Mudam - Musée d'Art Moderne Grand-Duc Jean in Luxemburg en mumok – Museum Moderner Kunst Stiftung Ludwig in Wenen.