Begraafplaats Dieweg Ukkel

Het kerkhof aan de Dieweg, in de gemeente Ukkel, is sinds 1958 in onbriuk. In 1866 werd het aangelegd op een hellend terrein dat op het Zoniënwoud uitkijkt. De Ukkelse hogburgerij riep er een rijk funerair erfgoed in het leven. Nu palmen planten alles weer in en leven harmonieus samen met de grafmonumenten. Het is als erfgoed beschermd en is ook als groengebied met hoge biologische waarde erkend.

De begraafplaats van Dieweg in Ukkel heeft heel wat grafmonumenten uit de 19de eeuw. Hier werd Hergé begraven in 1983 hoewel er sinds 1958 er niet meer wordt begraven. Speciaal aan deze begraafplaats is dat de natuur er zijn eigen gang mag gaan wat leidt tot een apart kader met bijzondere soms betoverende plekjes. Je vindt er joodse tombes, neogotische mausolea en eenvoudige graven maar daarom ook zijn deze speciaal in deze omgeving.

Deze voormalige begraafplaats van Ukkel is opgericht in een tijd van grote stedenbouwkundige en demografische ontwikkeling, na de choleraepidemie van 1866, op een terrein dat aan de gemeente geschonken is door gravin Coghen. Het onderhoud was beperkt en de natuur kreeg al snel de overhand. Planten overwoekerden al snel een groot deel van de begraafplaats. 

Talrijke families van de Ukkelse bourgeoisie zijn ter aarde besteld in de begraafplaats van de Dieweg. De families van de bankiers Lambert en Allard bijvoorbeeld, maar ook de families Errera en Woeste. Ook enkele bekende Ukkelaren vonden er hun laatste rustplaats. De architecten Jean-Pierre Cluysenaar en Paul Hankar bijvoorbeeld, naast Hergé, Isabelle Gatti de Gamond, e.a.

Bereikbaar met trams 92 en 97, richting Dieweg.