Met schilder Monique De Rae als gids de tentoonstelling De Blauwogige Lady: To the Point bezoeken.

De Lommelse kunstschilder Monique De Rae organiseert i.s.m. de Stad Lommel een unieke educatieve tentoonstelling over ‘De Blauwogige Lady: To the Point’.

Datum:	25/05/2023
Uur:	14:00
Deuren open:	14:00
Plaats:	Huis van de Stad
Adres:	Hertog Janplein 1, 3920 Lommel
Plaats van bijeenkomst:	Huis van de Stad
Prijs leden:	5€ voor een goed doel
Prijs niet-leden:	5€ voor een goed doel
Thema:	Beeldende kunst
Type:	Tentoonstelling
Beschikbare plaatsen:	20

Inschrijving: uiterlijk op donderdag 18 mei bij Odette Stas online via www.cultuursmakers.be/lommel of via lommel@cultuursmakers.be of via 011 54 06 35 (max. 20 deelnemers) Betaling: na bevestiging van uw inschrijving door overschrijving op rekening BE 33 7350 4240 4546 van Cultuursmakers Lommel. Uw inschrijving is pas definitief na betaling!

De koningspoedel “Lady”, geschilderd op een statige en surrealistische wijze telkens met blauwe ogen, die gebruikt wordt als een spreekbuis om een boodschap te brengen naar de wereld. Deze bijbehorende verhalen hangen naast de schilderijen en geven een tijdsbeeld weer van hoe wij – de mensen – leefden/leven in de 20ste en 21ste eeuw.

Kunstcritici beschouwen de werken van “De Blauwogige Lady” als een nieuwe vorm van kunst: het filosofisch surrealisme. De Blauwogige Lady creaties hebben als boodschap dat rust en overpeinzing, zin voor humor en vreugde en vooral oog voor de kleine eenvoudige dingen in ons bestaan essentieel zijn en voorrang moeten krijgen op de niet aflatende drukte eigen aan deze tijd !

Het samenspel van deze reeks olieverfschilderijen met bijpassende verhalen charmeren, roepen herinneringen op, zetten aan tot nadenken of doen gewoon even glimlachen. Meer dan 45 werken met bijbehorende verhalen worden tentoongesteld uit de privécollectie van de kunstschilder.

De kunstenares zal ons persoonlijk rondleiden en haar werk toelichten. Na afloop biedt onze afdeling graag een drankje aan.

Lees hieronder bij wijze van voorbeeld de opinie van de Lady over milieuopwarming.

De strijd tegen milieuopwarming

Ik hoor een nieuwslezer zeggen dat de kwaliteit van de buitenlucht slecht is. Er wordt aangeraden thuis te blijven, de ramen dicht te houden en er een pyamadag van te maken. Ik kijk door het raam naar de droevige stadsmist, waarin boosaardige stofdeeltjes drijven. Het nieuwsbericht laat me niet los. We zijn in gevaar, gonst het door mijn hoofd. Ik blijf echter niet bij de pakken zitten en besluit naar zee te vertrekken. De gezonde zeelucht is er in ieder geval gratis. Binnenkort zullen mijn verwaarloosde longen herleven. Ik huur een fiets en al rijdend langs de zeedijk denk ik na over het gegeven dat wetenschappers ons al lang waarschuwen voor de opwarming van de aarde. En daar hebben we zelf schuld aan, want de industrie en de auto’s stoten onophoudelijk broeikasgassen uit. De Verenigde Naties willen deze klimaatverandering een halt toeroepen via het Kyoto-protocol. Dat akkoord moet de uitstoot van CO2 – de belangrijkste boosdoener – beperken. Dit is noodzakelijk. Anders zullen o.a. luchtbezoedeling, droogte en toename van ziektes onze toekomst bedreigen. Essentieel is dat we de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen snel terugschroeven en onder controle houden. Ik vind dat we daar nú werk van moeten maken. Biodiesel aan de pomp, windmolenparken die overal in het landschap opduiken, zonneboilers, veel meer isolatie in de nieuwbouw, meer transport via de binnenscheepvaart en per spoor: de impact van het klimaatbeleid wordt voor iedereen, meer en meer voelbaar in het dagelijks leven. Zowel industrie als gezinnen moeten aangezet worden tot rationeel energieverbruik. Daarom moeten we investeren in groene energie. Dit is het opwekken van elektriciteit op basis van hernieuwbare energiebronnen, zoals zon, wind, waterkracht en biomassa. Zo kunnen we met zijn allen meewerken aan een beter leefmilieu. En dit is van mondiaal belang. De redenering is eenvoudig: hoe minder CO2 in de lucht, hoe beter voor het milieu en onze toekomst. Na al deze overpeinzingen is het tijd om even uit te rusten. Ik stap van mijn fiets, neem mijn broodtrommeltje en houd het in de richting van de zee. Ik klap het ineens dicht. Na mijn thuiskomst plaats ik het plastiek doosje op mijn nachtkastje. Op het etiket staat geschreven: “Verse zeelucht, alleen openen in geval van nood.” Je weet maar nooit dat het te pas komt met al die luchtvervuiling, niet ?