Het regieconcept van Bruno Van Heystraeten plaatst Puccini’s meesterwerk in de betoverende overgangstijd van de twintigste eeuw: het prille begin van de cinema.

Het toneel ademt de sfeer van oude filmbeelden, alsof de wereld zelf nog gevangen zit in schaduw en stilte.

Tegenover dit monochrome decor verschijnen de hoofdpersonages in kleur – sprankelend, levend, groter dan het grijze bestaan. Hun liefde, dromen en vriendschap contrasteren fel met de kille, grauwe realiteit die hen omringt. Zo worden Mimì, Rodolfo en hun vrienden pioniers van de romantiek, die zich verzetten tegen de onverschillige stad.

Het publiek ervaart de opera als een filmisch tafereel. Met licht, schaduw en kleur ontstaat een poëtisch spel tussen illusie en werkelijkheid.

De voorstelling duurt zo'n 1u50, er is geen pauze.