Cultuursmakers

Holsbeek-Leuven

Proclamatie 5e Poëziewedstrijd Cultuursmakers Holsbeek

Vanavond, 23 januari 2021 werden de laureaten van de 5e Poëzieprijs van Cultuursmakers-Holsbeek bekendgemaakt. Omwille van de beperkingen had de proclamatie online plaats.
In het totaal ontvingen wij 139 inzendingen waarvan 80 uit Vlaanderen en 59 uit Nederland.
Er  werden 10 gedichten bekroond met een eervolle vermelding (in willekeurige volgorde):

  • Mijn nieuwe buurmanspreekt–Jean-Paul Rosenberg
  • Ontaarding–Kenneth Swaenen
  • Door de schutting–Hein van der Schoot
  • Wanneer de avond helder is–Frank Van Den Houte
  • Flatneurose–Martine van der Reijden
  • Buurmeisje–Onno-Sven Tavernier
  • Aan mensen zit een aflopende kant –Steven Van Der Heyden
  • Kinderdromen–Hester van Beers
  • Overburen–Hannie Massuger
  • Een buurman van glas –Gino Dekeyzer

De laureaten van deze wedstrijd zijn:

Op de derde plaats:

Hemelvaart  (Rik Dereeper uit Rollegem)

Udo huurt al weken deze lijkkist, timmerde
het slimme binnenslot en knutselt verder aan
een wolkentrampoline, bluft de buurvrouw.
Udo wordt de betere hiernamaalskunstenaar.

 Vanuit ons zolderraam zien wij hem oefenen. 
Een deksel klapt opzij, zijn hand verschijnt.
Hij hijst zich uit het houtwerk, almaar leniger,
en stapt tot waar de grond begint te veren.

 Zou hij klaar zijn voor de dood? Uitbundig
reikt hij naar de hemel, springt al hoger
dan ons dak. We wuiven, zien de buurman
vliegen als de omgekeerde Herman Brood

Op de tweede plaats eindigde:

Welkom (Hedwig Du Jardin uit Bierbeek)

geen kat
krabt nog aan de welcome-mat
sinds ik onzichtbaar word
als ik goedemorgen zeg

opgehokt met zoveel dezelfden
die denken dat ik anders ben
me achter hun ramen gadeslaan
en door de muren mijn stilte stelen

kom kijken of ik mezelf nog ben
met mijn uitzicht op beton
of ook gefluister hol klinkt hier
of jij de galm kan dempen

kom gerust met lege handen
ik heb enkel armen om te spreiden

En het goud gaat naar:

Er is geen daarom     (Johan Clarysse uit Brugge)

De krant leest mij z'n klare feiten 
en verzinsels voor. Het ochtendlicht 
dat sluipend binnenvalt verlangt al
naar de slaap van de nacht. 

 Hoe dan een stervende wegkijkt 
alsof hij van de wereld niets begrijpt, 
enkel lichaam
en leegte wordt. 

 Hoe, een straatlengte verder
buren elkaar begroeten 
in de glimlachende weelde 
van hun nu. 

En hoe verte het vuur  aanblaast,
hoe we opnieuw gaan schuilen 
in de eenvoud van het werkwoord zijn.
 

Het landschap is een roerloze huid 
die mij omringt. Ik kras er 
liefdevolle letters in, een strijkkwartet,
de zekerheid dat alles goedkomt.

 Of is alles andersom?
Wind gaat liggen. De nacht
trekt zich terug, ergens.
Zo is het, er is geen daarom.

De presentatie kan je hier bekijken

Het volledige juryrapport lees je hier en wil je de bundel met de meest verdienstelijke inzendingen downloaden, klik dan op het icoontje hiernaast gedichtenbunden

<
>
x